اشیای پیش ساخته در Java Script

معرفی برخی اشیای پیش ساخته در جاوا اسکریپت

شی string :

شی string یکی از اشیای پیش ساخته در جاوا اسکریپت است . این شی برای دستکاری و انجام عملیات بر روی داده های متنی استفاده می شود .
هر متغیر از نوع متنی ، نمونه ای از شی string است .
در این پست به معرفی خواص شی string و معرفی متدهای آن خواهیم پرداخت .

خواص شی string :

در جدول زیر ، مجموعه خواص شی string ارائه شده است . برای دریافت اطلاعات درباره هر کدام ، بر روی نام آن کلیک کنید :

نام خاصیت	شرح
constructor	نام تابع سازنده شی مورد نظر را بر می گرداند .
length	تعداد کاراکترهای یک عبارت متنی را بر می گرداند .
prototype	به برنامه نویس امکان اضافه کردن خواص و متدهای جدید را به شی می دهد .

خاصیت constructor :

این خاصیت ، نام تابع سازنده شی مورد نطر را بر می گرداند . تغبع سازنده ، تابعی است که در هنگام تعریف اولیه ، شی را به وجود آورده است . شکل کلی استفاده از این خاصیت به شرح زیر است :

Syntax : object.constructor

* object = نام شی مورد نظر

مثال : در مثال زیر با استفاده از تابع ( ) string یک شی string جدید به نام txtname ایجاد کرده ایم . به وسیله دستور document.write ، نوع تابع سازنده شی را نشان داده ایم :

نکته : توجه شود شکل صحیح نوشتاری تابع String با S بزرگ است .

<script type="text/javascript">
  var txtname = new String( );
  document.write (txtname.constructor) ;
</script>

خروجی : function String() {[native code]}

خاصیت length :

این خاصیت ، تعداد کاراکترها ( حرمف ) عبارت متنی را بر می گرداند . فاصله بین حروف نیز یک کاراکتر محسوب می شود . شکل کلی استفاده از این خاصیت به شرح زیر است :

Syntax : object.length

مثال : در مثال زیر یک متغیر رشته ای را تعریف و سپس به وسیله دستور document.write ، طول آن را نشان داده ایم :

<script type="text/javascript">
  var name = "Developer Studio" ;
  document.write ( name.length ) ;
</script>

16 : خروجی

خاصیت prototype :

به وسیله این خاصیت می توان خواص و متدهای جدید مورد نظر خود را به شی اضافه کرد . پس از تعریف خاصیت یا متد ، می توان از آن همانند خواص ذاتی شی استفاده کرد . شکل کلی استفاده از این خاصیت به شرح زیر است :

Syntax : object.prototype.name = value

* object = نام شی مورد نظر     name = نام خاصیت یا متد جدید     value = مقدار اولیه خاصیت جدید یا نام متد

مثال : در مثال زیر ابتدا یک کلاس به نام Student که دارای 3 خاصیت نام ( Name ) ، نام خواندگی ( Family ) و شماره دانشجویی ( ID ) است را ایجاد کرده و یک شی جدید به نام St 2 از روی آن ساخته ایم . سپس به کلاس یک خاصیت جدید به نام Major اضافه کرده ایم ، که قرار است رشته تحصیلی را برای دانشجو نگهداری کند . درپایان ، خاصیت جدید را برای شی St2 مقدار دهی کرده و آن را در خروجی نشان داده ایم :

<script type="text/javascript">
  function Student ( n , f , i ) 
    { 
      this.Name = n ;
      this.ID = i ;
      this.Family = f ;
    } 
  var St2 = new   Student ( "Mehrdad" , "Fattahi" , 122092 ) ;
  Student.prototype.Major = null ;         Major ایجاد خاصیت جدید برای کلاس به نام 
  document.write ( St2.Major ) ;
  St2.Major = "Soft Ware";             St2 مقدار دهی خاصیت جدید برای شی 
</script>

خروجی : Soft Ware

در جدول زیر خواص شی string آمده است 

نام خاصیت	شرح
big ( )	برای نمایش متن یک متغیر رشته ای با اندازه بزرگتر استفاده می شود .
blink ( )	برای نمایش متن یک متغیر رشته ای به صورت چشمک زن استفاده می شود .
bold ( )	برای نمایش متن یک متغیر رشته ای به صورت توپر ( درشت ) استفاده می شود .
charAt ( )	برای نمایش مقدار یک حرف ( کاراکتر ) مورد نظر در یک متغیر رشته ای اسفاده می شود .
charCodeAt ( )	برای نمایش کد اسکی یک حرف ( کاراکتر ) مورد نظر در یک متغیر رشته ای اسفاده می شود .
concat ( )	از این متد برای چسباندن و اضافه کردن دو یا چند متغیر رشته ای به هم استفاده می شود .
fixed ( )	این متد ، برای نمایش متن متغیر رشته ای با قلم ی ( font ) شبیه نوشته های تلگراف استفاده می شود .
fontcolor ( )	از این متد ، برای نمایش متن یک متغیر رشته ای به یک رنگ دلخواه استفاده می شود .
fontsize ( )	از این متد ، برای نمایش یک متغیر رشته ای در یک اندازه خاص استفاده می شود .
indexOf ( )	این متد ، شماره مکان قرار گیری اولین نمونه یک حرف یا کلمه را در یک متغیر متنی را بر می گرداند .
italics ( )	از این متد ، برای نمایش متن یک متغیر رشته ای به صورت کج استفاده می شود .
lastIndexOf ( )	این متد ، شماره مکان قرار گیری آخرین نمونه یک حرف یا کلمه را در یک متغیر متنی را بر می گرداند .
link ( )	از این متد برای تبدیل متن یک متغیر رشته ای به یک پیوند ( HyperLink ) استفاده می شود .
match ( )	ازاین متد ، برای جستجوی یک حرف یا کلمه در یک متغیر متنی استفاده می شود .
replace ( )	از این متد برای جایگزینی یک حرف یا کلمه خاص در یک متغیر متنی و جایگزینی آن با یک مقدار جدید استفاده می شود .
search ( )	از این متد برای جستجو یک حرف یا کلمه خاص در یک متغیر متنی استفاده می شود .
slice ( )	از این متد برای جستجو یک حرف یا کلمه خاص در یک متغیر متنی استفاده می شود .
small ( )	از این متد برای متن یک متغیر متنی با اندازه ای کوچکتر از حد معمول استفاده می شود .
splite ( )	از این متد برای تقسیم کردن یک متغیر متنی به آرایه ای از کاراکترها استفاده می شود .
strike ( )	از این متد برای نماژش متن یک متغیر متنی با یک خط کشیده شده بر روی آن استفاده می شود .
sub ( )	از این متد برای نمایش یک متن به صورت اندیس استفاده می شود .
substr ( )	از این متد برای برش تعداد معینی از کاراکترهای یک متغیر متنی استفاده می شود .
substring ( )	از این متد برای برش تعداد معینی از کاراکترهای یک متغیر متنی بین دو نقطه مشخص استفاده می شود .
sup ( )	از این متد برای نمایش یک متن به صورت زیر نویس استفاده می شود .
toLowerCase( )	از این متد برای نمایش متن یک متغیر رشته ای با حروف کوچک استفاده می شود .
toUpperCase( )	از این متد برای نمایش متن یک متغیر رشته ای با حروف بزرگ استفاده می شود .

در زبان سی پلاس پلاس نیز شی string وجود دارد که با فراخوانی هدر فایل string می توان از آن ها و توابع شان استفاده کرد ولی در جاوا اسکریپت ما هدر فایل نداریم و به صورت آزاد می توان از string ها استفاده کرد.